Juli 2021
Hoogbegaafde kinderen hebben meer nodig dan alleen maar uitdaging op school. Uitdaging ná schooltijd is volgens mij super belangrijk! Er is meer in het leven dan alleen school (of werk!).
In dit artikel neem ik je mee in mijn eigen leven. Ik ben naast beelddenk-coach ook mama van twee lieve, maar vaak ook boze, verveelde of gefrustreerde hoogbegaafde meiden en heb al veel verhalen gehoord in mijn praktijk en in mijn privé omgeving over boze, verveelde en/of gefrustreerde hoogbegaafde kinderen.
Stomme mama
Ik ben weer een paar weken minder streng geweest met het scherm, mijn aandacht lag even ergens anders. Mijn jongste heeft het door een maakt hier goed gebruik van. Alle vrije tijd zit ze achter een scherm.
Ik merk het en trek de touwtjes weer aan. Gevolg… driftbuien… schreeuwen, slaan met deuren en dingen als ‘je bent een stomme mama’, ‘ik mag ook niets’, ‘mijn vriendinnen mogen wel gewoon altijd op het scherm’ krijg ik te horen…
En daarna… ontzettend veel aandacht opeisen, want tja… tijd teveel nu er geen schermtijd is en ze kan zich niet goed zelf vermaken.
Mama, zullen we een spelletje doen?
Wat gaan we eten?
Mama, kijk eens wat ik kan!
Mama, …
Zucht
En dan ineens wil ze wel mee boodschappen doen, mee naar stal, helpen koken…
En langzaam kan ze ook weer beter zichzelf vermaken, maar het duurt even. Geduld… heel veel geduld… en volhouden, niet toegeven!
Ja, volhouden…en dan verlies ik het toch weer uit het oog, want het gaat goed en ik wil niet zo streng zijn, ze moet ook leren zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor haar gedrag, de regels zijn duidelijk… ja duidelijk, maar als er geen consequentie is… zit ze ongemerkt weer bijna de hele dag op het scherm en begint het weer van voor af aan…
Zucht
Grenzen
Ik wil niet zo streng zijn en het in de gaten houden, maar ze heeft die grenzen echt nodig. Het ene kind wat meer dan de andere, maar de meeste hoogbegaafde kinderen hebben die grenzen nodig. Daarnaast kan ze de tijd niet zelf inschatten, ze heeft geen idee dat ze ineens al 3 uur achter het scherm zit, want ja ze is ook nog een beelddenker…
Heb jij een vermoeden dat je kind hoogbegaafd is en denk je erover om dit eens te laten onderzoeken? Kijk eens naar het artikel ‘Hoogbegaafd, help!‘ of ‘IQ-test voor hoogbegaafden’.
Kappersopleiding voor een 9-jarige?
Veel hoogbegaafde kinderen hebben last van driftbuien. Ook met mijn oudste hebben we veel driftbuien gehad. Ik weet nog dat ik dacht dat ik hoopte dat ze snel 18 jaar zou zijn. Niet dat ik haar dan uit huis kon zetten, zeker niet! Maar dat ze dan dingen kan gaan doen die haar interesseren, zodat ze een opleiding of cursus kan gaan doen.
School is namelijk nu niet leuk, daar ligt niet haar interesse. Ze zat vanaf groep 5 al wel in een klas voor hoogbegaafde leerlingen, dat hielp enigszins. Ze werd begrepen door de leerkracht en door haar klasgenoten en ze deed braaf wat er gevraagd werd (want je moet je aan de regels houden!), maar daarmee was het nog niet genoeg. De driftbuien werden wel wat minder, maar ik had nog steeds een meisje thuis dat haar ei niet kwijt kon. Ze zat al op paardrijden, dat was haar ding, maar ja dat is maar 1x per week.
Daarnaast vond ze het ook erg leuk om met haren bezig te zijn, haar vriendinnen kwamen vaak uit school met supermooie strakke ingevlochten haren. Ik heb gekeken of er een cursus was voor haar, een echte cursus waar je ook leert knippen, maar ja dat is er niet voor een 9-jarig meisje. Ik heb een oproep gedaan op Facebook in verschillende groepen. Daar kreeg ik één reactie op. Iemand die ook al kinderen begeleid, zelf hoogbegaafde kinderen heeft én in het verleden de kappersopleiding had gedaan. Ze wilde wel een groepje samenstellen en een basis knipcursus geven van een middag. We hebben een kapperspop aangeschaft, een schaar en een kam en we zijn naar haar toe gegaan. Helaas was er verder geen animo, maar gelukkig wilde ze de middag wel door laten gaan en haar eigen kinderen hebben ook meegedaan! Mijn oudste vond het fantastisch! Afgelopen zomer heeft ze ook echt mijn haar geknipt (mijn corona-coupe 🙂 )! Verven hoef ik ook niet meer zelf te doen en regelmatig krult ze het haar van haar zusje of vriendin.
Een eigen pony
Het was leuk, maar nog niet genoeg, want elke dag haren knippen bij een kapperspop gaat ook vervelen en je zusje wil ook niet altijd meewerken. Een tijdje na die knipcursus-middag werd ze 3 jaar geleden gevraagd om een pony zadelmak te helpen maken. Ze was bijna 10 jaar, klein voor haar leeftijd en kon goed rijden. Perfect om een kleine pony zadelmak te maken. Het was geweldig om haar te zien ‘groeien’. Voorheen durfde ze niets te vragen aan mensen, durfde nergens alleen naar toe, maar vanaf dat moment veranderde dat. Ze mocht na die 3 weken een andere pony van stal verzorgen. Ze nam haar verantwoordelijkheid, ging zelfstandig naar stal en leerde zoveel bij over het verzorgen van pony’s, maar ze leerde ook doorzetten en voor zichzelf opkomen. Na een half jaar besloten we dat het misschien goed en leuk is om zelf een pony te kopen; een week later hadden we James! We genieten sindsdien elke dag van hem, allemaal. Hij gaat zelfs mee op vakantie!
Musicals
Ondanks dat mijn jongste ook erg van de paarden houdt, is James niet haar uitlaatklep. Zij is meer van het lezen (over paarden), knuffelen met (mini) paarden, verkleden, verhalen verzinnen, dansen, zingen…
Waar de oudste braaf haar ding doet op school en stipt op tijd op school is, komt de jongste maar moeilijk haar bed uit ‘s morgens. Ze heeft zelfs regelmatig echt buikpijn van school. Niet omdat ze gepest wordt of omdat ze haar juf niet leuk vindt. School is gewoon niet leuk. Ook zij zit al sinds groep 4 in de hoogbegaafde klas, maar rekenen valt haar bijvoorbeeld zwaar.
Is er een musical op school en heeft ze een rol, dan komt ze deze weken springend uit haar bed en elke middag is ze thuis aan het oefenen met haar tekst en pasjes. Dan mist ze haar scherm niet. Volgend schooljaar kan ze in een musical groep starten bij de theaterschool in de buurt. Ik weet bijna zeker dat het dan beter zal gaan met mijn jongste, dat ze dan makkelijker haar bed uit komt in de ochtend en haar scherm minder nodig gaat hebben.
Leerbehoeften, maar niet in rekenen of taal
Mijn dochters hebben dus allebei wel een leerbehoefte, maar niet in rekenen en taal! En dit hoor ik dus meer om me heen. Sommige kinderen gaan naar een plusklas (bij gebrek aan HB onderwijs in de buurt) en krijgen dan huiswerk mee en werk om zelfstandig te maken in de klas. Hoe frustrerend is dat! Ze hebben uitdaging nodig in andere dingen, daar waar hun interesse ligt. Zo krijgen ze nog meer een hekel aan school(werk).
En het is niet altijd makkelijk om die interesse te vinden, het is echt een zoektocht. Ik ben me ervan bewust dat niet iedereen een pony kan/wil kopen of elke dag naar een schaatsbaan, atletiekbaan, zwembad of voetbalveld kan/wil rijden. Maar mijn advies is wel: Kijk goed waar de interesse ligt van jouw kind en probeer je kind daarin tegemoet te komen. Je zult zien dat als er meer is dan alleen school, als er iets is om naar uit te kijken na schooltijd, dat het beter gaat met je kind en waarschijnlijk ook met de resultaten op school.
En ik zeg niet dat school niet belangrijk is. Kinderen brengen een groot deel van de dag door op school. Dus een omgeving waar ze begrepen en gezien worden is zeker ook heel erg belangrijk! En soms hebben ze een steuntje in de rug nodig bij het leren.
Heb jij ‘het’ al gevonden bij je kind? Daar waar ze hun ‘ei’ in kwijt kunnen?
Laat me weten in de reactie waar jouw kind naar kan uitkijken en inspireer andere ouders!
